Modern Onderwijs

januari 12, 2019 0 Door Wilco de Grote

Mensen, ik werk dus in het onderwijs. Ben begonnen in 1986. Toen haalde ik de krijtjes gewoon nog bij Sjon de congiërge. Dan zei ik “Sjon ik heb krijtjes nodig” en dan zei hij “Ja hoor, pak maar uit de kast”  En als de krijtjes op dreigden te raken bestelde Sjon weer nieuwe krijtjes.  Hij moest toch al de koffie, broodjes, kroketten, papier, pennen, kopieerapparateninktpatronen bestellen. Sjon deed eigenlijk alles, zo’n congierge was hij. Hij maakte de roosters en was het eerste aanspreekpunt voor de ouders op school. Als een leerling er uitgestuurd werd moest hij naar Sjon en die bedacht dan een passende strafmaatregel. Aanvegen van kantine, gang of schoolplein, al naar gelang de ernst van zijn overtreding. En als Sjon dacht dat ik als leraar geen gelijk had, kwam er geen straf. Zo’n congiërge was Sjon.

U begrijpt , een dergelijke amateuristische aanpak moest wel aangepast worden. Tegenwoordig hebben stiften een kostenplaats nodig. Voor een stift vul je een bestelformulier in, dat wordt door je manager voorzien van handtekening dan teken je een bericht van ontvangst en krijg je een stift. Gecontroleerd en professioneel.  Dus hebben we meer managers nodig om deze handtekeningen te zetten. Hadden we vroeger 1 rector en 3 parttime conrectoren, nu hebben we 1 voorzitter en 4 leden van het college van bestuur, op al onze 8 vestigingen 2 vestigingsdirecteuren en gemiddeld 8 opleidingsmanagers, dat is duis 85 managers. Volgt u me nog?

Dus vroeger hadden we dus een rector, 3 conrectoren en verder leraren.

Nu hebben we dus 1 Voorzitter van raad van bestuur, 4 leden van de raad van bestuur, 8 vestigingen, met elk twee directeuren, een stuk of 8 onderwijsmanagers, dat zijn dus 85 managers,  en dan de leraren. Nee, wacht even, dan heb je nog de coördinatoren, de domeinregisseur,  controller, kwaliteitsbureau, HRM, stafbureau onderwijsdidactiek, examinering, inspectierapportages, veilig schoolgebouw. O ja, marketing moet ook nog, de  deelnemersadministratie, bureau onderwijs, ombudsman en vertrouwenspersonen, examenorganisatie en Euh ja, hoe zat het ook al weer.

In ieder geval, modern en professioneel , snapt u? Niet?

Misschien zal ik eerst even uitleggen wat een onderwijsmanager is.

Een onderwijsmanager heeft nog nooit in een klaslokaal gestaan. Hij of zij wil ook niets weten van de dingen wat wij nou echt doet. Immers dat zou extra inwerk tijd vergen en die heeft hij of zij niet, want er moeten doelstellingen worden behaald begrijpt u? … Doelmatig werken noemen ze dat. Een manager stelt eigen doelen vast, realiseert die en maakt zich dan uit de voeten, zodat men er niet achter komt wat hij of zij allemaal heeft laten liggen. Ach , u herkent dat? U ook? Waar werkt u. Even een paar vraagjes, wie van u werkt in een organisatie met meer dan 50 mensen? En wie van hen herkent zich in wat ik net zei? En waar werkt u? gezondheidszorg? Gek he? Ach u bent zelf een manager?

Hoe je dat moet doen leren managers op studies waar allemaal mensen doceren die zelf ook nog nooit werkelijk op de werkvloer hebben gestaan en daarom juist heel deskundig zijn op vraagstukken hoe dat soort werk het beste kan worden aangestuurd. Zeg maar alle studies die mensen nu kiezen als ze geen vak willen leren en snel rijk willen worden.

Ok, Dit leger deskundigen heeft Nederland in alle organsaties de afgelopen decennia dus veel doelmatiger gemaakt. En hun studiegenoten zijn dan  ook weer de trainers die de werkenden gaan trainen hoe deze meer kwaliteitgericht kunnen gaan  werken. Hè? Moet ik dat ook weer verder uitleggen? Dit is eigenlijk best wel ingewikkeld zeker, voor jullie outsiders bedoel ik.

Voor een werkende is kwaliteitgericht werken, dat hij of zij al het werk zodanig bureaucratiseert dat de controllers het kunnen controllen en de manager zijn doelen aantoonbaar kan behalen. … Hè? … Wat zegt u? …  Nee, absoluut niet, kwaliteitgericht werken is niet dat ik een leerling iets probeer te leren, absoluut niet. Wat gek dat u dat denkt. U bent al een tijdje werkloos zeker.

Dit is toch  veel beter dan vroeger met Sjon. Toch? Moet je eens kijken waar het ons gebracht heeft,

Wij werken in de mooiste gebouwen met vides, atria, auditoria. We hebben de mooiste folders, gemaakt door een enorme marketingafdeling.  Onze managers halen hun targets en komen door elke controle.  En zolang niemand van de werkenden iets zegt gaat het goed, heel goed. En zegt zo’n werkende wel iets, dan is het een  ouddenker’, die past niet in de bedrijfscultuur van doelmatig werken, die heeft een ongemakkelijke passie voor zijn werk en dat kun je niet in geld uitdrukken. Dus die snij je weg en dan kunnen we allemaal rustig slapen. Ons onderwijs is in goede handen.

Morgen ga ik op de koffie bij Sjon. Effe bijpraten, over vroeger.